Sonbahar...
Hem de tam ortası!
Bir bu kadar daha sonbahar olacak yani, ondan sonrası kış...
Benim için öyle çok şey ifade ediyor ki, yazacaklarım sadece bir özet olacak...
Hislerimi tercüme edecek bir kitap yazabilirim sonbahar hakkında.
Öyle hayranım sonbahara...
Sevmediğim tek şey, havanın erken kararması...
Kışın daha da fena bir hal alıyor bu durum.
Ama her neyse, bu kısmı tenzih ederek sonbaharı övmeye başlayabilirim.
Bir kere duygularınızı yoğun yaşayan biriyseniz, tam size göre bir mevsim bu.
Yazın rahatlığından yeni uyanmanın verdiği telaş ve heyecanı, bulutlu havalarda görebilirsiniz.
Okul ve çalışma hayatı yeniden başlar.
Düzendir sanki sonbahar.
Yapraklar dökülüp de fazlalıklardan kurtulmasıyla görebiliriz bunu...
Dedik ya, kışa hazırlanmak bir nevi...
Kahverengidir zaten sonbahar.
Kahverengi de öyle bir renktir ki, içinde her renk vardır.
Mavi, kırmızı, sarı, mor, yeşil, turuncu...
O kadar yoğundur ki, eğer dikkatle bakarsanız hepsini içinizde hissedebilirsiniz.
Doğa emmiştir adeta ara ve ana renkleri...
Rüzgarda ve yağmurda akmasın diye, ağaç gövdelerine, kurumuş yapraklara, kuru yapraklarla dolmuş yollara saklamıştır hepsini...
Ritmi o kadar narindir ki sonbaharın, vücudunuzun dengesini mevsime göre ayarlamak zorunda kalmazsınız.
Ne yavaş, ne hızlı... Rüzgarla süzülür, yağmur damlacıklarıyla akarsınız.
Baksanıza, ne kadar hafifsiniz!
Artık nemden uzak, serin ama ıslaksınız.
Ferah, öyle değil mi?
Bütün bunlar, hala yeşil olup da yapay duran ağaçta kendimi iyi hissetmeyince sararıp solmamla ortaya çıktı. O sentetik dünyada azınlık olmaktansa, doğallıkla bütün renkleri emdim ve yoğun bir kahverengi yaprak oldum artık. Ne de iyi oldu, güz dostlarımla aynı akışta, farklı ve mutluyum.
Canlı görünmesem de, artık her yerdeyim.
Bir gün, ağaçtaki diğer yeşil yapraklar da sarardığında,
Onlar benim yaşadığım yoğunluğu çok kısa bir süre yaşayacaklar.
Yani hayatlarında sadece yeşilin var olduğunu sanacaklar...
Kuşlar, onlara daha çok konmuş olacak, yara aldıklarında canları daha çok acıyacak.
Ben de rüzgar olup onlara eseceğim.
Daha ölmedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder